POLSKOŚĆ - to wolność ograniczona miłością.

 

 

 

To najkrótsza definicja polskości, jaką udało mi się sformułować.

Czy pełna?

Obejmuje jedno z naszych największych dążeń – pragnienie wolności, ale wolności rozsądnej, bo ograniczonej.

Czym?

 Miłością – do Boga, ludzi, ale też otaczającego świata.

 

Ta wolność wykuwała się w tworzeniu zasad stojących u podstaw państwa polskiego, a gdzie nauka Chrystusa stanowiła wyraźne wytyczne – zgodne z polskim poczuciem wolności.

Bo jest to chrześcijańska wolność „DO” – bycia odpowiedzialnym za siebie i swoje otoczenie.

Tylko indywidualizm przyjmuje odpowiedzialność – i to też cecha polskości, doskonale współgrająca z chrześcijańskim personalizmem.

 

Jeśli więc chcemy odbudować Polskę  - to warto zastanowić się nad fundamentami budowli, a te dalej zachowują swą trwałość. Wskazane określenie jest trwałym elementem od którego winniśmy rozpocząć rozważania o ustroju polskiego państwa. Mało, bo może to być wzorem dla kierunków rozwojowych sąsiadów (jak już było), co stanowić będzie podstawę budowy Cywilizacji Polskiej.